Cóż ruszyłem z Kumo na zaplanowaną polanke. Idąc w stronę dokładnego spotkania przyglądałem się całemu otoczeniu. Cóż ni było aż tak złe. Podszedłem i nikogo nie widziałem. Czyżbym był pierwszy? Pomyślałem niedowierzając. Ale nie zaraz odwróciłem się w stronę drzewa. Może w końcu zejdziesz do mnie? Powiedziałem z zacieszą na twarzy.

Dostając cios w plecy i lecąc po ziemi , wydałem w tym momencie dziwny odgłos. Możemy zaczynać! Powiedziałem obsesyjnie wstając. Pierwsze co mi przyszło na myśl to aktywowanie swojego KG. Jednak go nie posiadałem >.> Cóż pozostała mi śmieszna katana którą mogę jedynie zęby ostrzyć. Wyciągnąłem ten badyl podobny do broni. Również wyciągnąłem 1 kunai do 2 ręki. Cóż spróbujemy tego. Kiedy ruszyłem na Ciebie wyrzuciłem tego kunaia. Zaraz w biegu wyciągnąłem drugiego i zaatakowałem nim z bliska. Czekam na twoją reakcje na atak. Katana jest tak dziwnie umiejscowiona w mojej ręce że jestem w stanie zaatakować w tył jak i przód. Byłem gotowy również na atak ze strony przeciwnika.

Ostatnio edytowany przez Zoyen (2010-08-20 19:01:50)

Nie odwracałem się do tyłu jednak kiedy tylko usłyszałem ten denerwujący mnie już głos. Odwróciłem się na pięcie i z siłą rozpędu wyrzuciłem kunai a także swoją katanę w stronę XiQ. Tak , tak katanę. Co prawda nie jest to wspaniała broń miotana. Ale do niczego innego mi ona nie potrzebna. Zaraz ruszyłem w stronę przeciwnika obrzucając go w tym momencie dwoma shurikenami. Za pewne katana nawet nie doleciała do niego i zgarnąłem ją tylko z ziemi podczas biegu. Kiedy znajdowałem się 5m. Od przeciwnika wyskoczyłem w górę i znad głowy wyrzuciłem katanę z całej siły w XiQa. Zaraz po lądowaniu na ziemię. Wyciągnąłem kunai i czekałem na jego reakcje. Cóż nie za wiele mogłem zrobić z tym co mam.

Kiedy tylko schodziłeś z drzewa w twoją stronę leciał już shuriken. Czy to nie ty przypadkiem chciałeś zaczać jak najszybciej tą walkę? Powiedziałem z uśmieszkiem na twarzy. Cóż oczywiście był już przygotowany na kontratak przeciwnika. Jednak nie było zbyt dużo możliwości ataku. Tylko z 6 stron co to takiego dla ninja mojego pokroju. Roześmiałem się w myślach w razie zniknięcia nauczyciela dobiegam po swoją katanę. Szybko podnoszę ją z ziemi. Kiedy jednak przeciwnik nie zniknął a jest wciąż na swoim miejscu dobiegam w jego stronę i tak tylko zamiast go zaatakować prześlizguję mu się przed nogami dobywam szybko katany i wbijam mu ją w plecy.

Na wszystko tylko patrzał. Aż w końcu został sam zwój. Cóż trzeba go otworzyć. Przyjrzałem się całej formułce techniki. No trzeba spróbować. Powiedziałem i jak najszybciej wziąłem się do roboty. Z początku zrozumienie techniki a raczej próby wykonanie jej kończyły się niczym. Przenealizowałem jeszcze raz jutsu i powoli zaczynało wychodzić. Nie były to duże przyśpieszenie jednak wszystko działo się szybciej i im więcej prób tym szybciej i dalej się teleportowałem. Mijały godziny a w tych godzinach , godziny przerw. Aż w końcu wszystko po to aby opanować technikę perfekcyjnie. Zacząłem wracać do wioski i od czasu do czasu używałem nowego jutsu.